برگی از رنجهای جوانان گچسارانی/نبود فرصتهای شغلی،وعده هایی که از صندوق به صندوق می رسد

به قلم روزبه پوراحمد خبرنگار پایگاه خبری گپساران

این روزها ایجاد انگیزه برای حضور نسل جوان جهت پُر شور برگزار شدن انتخابات و یک مشارکت ملی اصلی مهم است.نیرویی که همواره اهریمن و دژخیمان باتمام توان سعی در جذب و فریبش دارند.
چینش برنامه های جذب جوانان از سوی ابرقدرتها صحبت یک ماه یک سال یا یک قرن نیست همواره فریب یک اصل بزرگ در رنگارنگترین برنامه ریزی برای جولان دادنِ شعار سرخوردگی و نبودن ها برای نسلی است که تشنه ی آموزش و داشتن فرصتهای بروز و امنیت شغلی و آینده ای بدون دغدغه است.
پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و ایجاد اتحاد بین نسلی تازه نفس که سرلوحه ی دفاع ایستادگی و مقاومت و فرو ریختن پایه های ظلم را به نحوی مطلوب تجربه کرد چه در انقلاب چه در دوران دفاع مقدس،بیانگر این است هر دوره نیاز به تنفس روشنگری و حفظ حلقه صاحبان قدرت و سیاست و جوانان دارد.این نیروی عظیم تفکر و البته تلاشگر.
برای تربیت نسلی که از دهان دونسل پیشین انقلاب را شنیده و از دهان نسلی نزدیکتر به خود جنگ و دفاع مقدس را شنیده و در کتابها خوانده است و سالهای دفاع از ارزش های حرم بانام مدافعین حرم را در دوره ی خود تجربه کرده است باید وقت و زمان و هزینه ای متناسب باآنچه چرخه ی به روز جهان مدرنیته ی ماست،اندوخته اجرا و پایه ریزی شود.ایجاد فرصتهای آموزشی فرصتهای مفید شغلی و بستری که از فرار مغزها جلوگیری کند.
متاسفانه در شهرما گچساران باتوجه به نیروهای جویای کار باسابقه ی تحصیلی مطلوب که فراتر از شش هزار نفر در لیست مشخص اداره کار است،ایجاد بستر اشتغال برای جذب تاسنِ مطلوب و قانونیِ کار بسیار ضعیف است.دلخوشیِ جوانانی که پتروشیمی،صنعت نفت وگاز گچساران و پروژه عظیم سدچم شیر،را به چشم اهرم اشتغال میبینند و رویاپردازی میکنند درحالیکه جذب غیربومی ها در بستر این نقاط جذب اشتغال برای فرصتهای شغلی،حق بسیاری از جوانان تحصیل کرده را ضایع کرده است به گونه ای که با روی آوردن به مشاغل کاذب و خُرد در کنار شغلهای تجاری کوچک و زودبازده در قالب خطوط شوتی،دستفروشی و یا روی آوردن به مواردی که منع قانونی دارد اماتوجیه بیکاری برایشان محسوب میشود.
این روزها تکرر گاه به گاهِ عبور آمبولانس ها درشهرمان هربار قلبمان را به لرزه در می آورد،اینکه کدام جوان خط شوتی دوباره پرپر شده یا کدام جوان از فشار بیکاری و نداشتن،به زندگی خود پایان داده است.
گچساران بستر بزرگ فرصتهای کشاورزی،ایجاد مراکز صنعتی و جذب سرمایه گذار برای مهیا کردن زیرساختهای شغلی است حال آنکه با بسیاری از کارهایی که در کنار صنعتی شدن یک مرکز آنقدر کاغذبازی و دست انداختن بر شانس حضور یک سرمایه گذار ایجاد میشود که همان داشته ها نیز خرج بدهی های بانکی میشود.
مدتهای زیادی است زنان برخی از محله های آسیب پذیر شهرمان باحضور در مزارع بزرگ فصلیِ صیفی جات مانند گوجه چینی برداشت هندوانه خیار و…بادرآمدهای روزانه امرار معاش خانواده را هموار میکنند و این حضور این خیل بزرگ که گاهی در هر مزرعه تا هفتاد نفر میرسد یعنی وجود هفتاد نفر مرد بیکار در این منازل. و خود زنگ خطر بزرگی برای نسلِ نوپایی است که نان آور خانه اش را مادر می داند.مادرانی که باید آرامش را سرلوحه زندگی کنند تانونهالانشان کسب دانش و فرهنگ را پیشه کنند.
این ماههای پیش رو ماهِ از صندوق تاصندوق است باوعده هایی که سالیان سال میدهند و عملی نمی شود ، اصل ماجرا بیکاری است و اصل تر جوانانِ بیکار که نزدیک شدن به انتخابات برای آنها که کاندیدای رقابتی هستند یک فوج عظیم شانس برای به صندلی رسیدن در بهارستان است.
یک توصیه به مسئولین و افرادی که قرار است صندوق آرا اسفندماه را باحضور جوانان پُرشورتر کنند اینبار بجای شعار،شعور جوانان را ارزیابی کنید آنها شغل میخواهند و اگر این بستر فراهم شود آسایش و چرخه ی منظم اقتصاد مالیِ خانوار هم فراهم میشود